1. Parochus, seu alius sacerdos, de Parochi licentia superpelliceo et stola alba indutus, cum ministro deferente vas aquæ benedictæ in Fonte baptismali, atque ante infusionem Olei et Christmatis acceptæ, Sabbato Sancto visitat domos suæ paroeciæ, aspergens eas eadem aqua benedicta. Ingrediens domum dicit:
V. Pax huic dómui.
R. Et ómnibus habitántibus in ea.
2. Deinde aspergens loca præcipua domus, et habitantes in ea, dicit Antiphonam:
spérges me, Dómine, hyssópo, et mundábor: lavábis me, et super nivem dealbábor.
Ps. 50, 3

Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Et repetitur Antiphona:
Aspérges me, Dómine, hyssópo, et mundábor: lavábis me, et super nivem dealbábor.
3. Sacerdos stans versus crucem vel sacram imaginem loci principalis huius dicit:
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
ORATIO
Orémus.
xáudi nos, Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: et míttere dignéris sanctum Angelum tuum de cælis; qui custódiat, fóveat, prótegat, vísitet atque deféndat omnes habitántesin hoc habitáculo. Per Christum Dóminum nóstrum Iesum Christum Fílium tuum : Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancit Deus per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
–